Hoi an de lantaarn stad

We werden overvallen door het geweldige ontbijtbuffet wat op ons te wachten stond maandagochtend. Ze hadden werkelijk alles. Brood, boter, jam, pindakaas, pannenkoeken, eieren, rijst, noodles, groenten en fruit. Nou ja, dat kon ik natuurlijk niet aan m'n neus voorbij laten gaan, dus ik heb gigantisch zitten bunkeren. Na het ontbijt hadden we wel even uitbuiktijd nodig, dus we gingen terug naar onze heerlijke privé kamer, waar we al sinds Hue naar verlangde. Even je spullen kunnen laten slingeren en geen mensen die continu aandacht vragen, zoals je dat op slaapzalen hebt. Rond het middaguur besloten we naar het strand te lopen, helaas hadden we ons een beetje vergist in de afstand. Dus in plaats van 30 minuten lopen, werden het er zeker 60... Het strand was wel heel erg mooi, maar gek genoeg ook erg ruig. Dus grote golven klotsen op het strand neer, wat lekker rustgevend was toen we lagen de zonnen. 'S avonds vond er in het oude centrum het 'full moon festival' plaats. Een soort van lantaarn festival met allerlei verschillende lantaarns en kaarsjes. Heel mooi om te zien!

Dinsdag hebben we het heerlijk rustig aan gedaan. We waren allebei nog erg moe en besloten na het wederom overheerlijke ontbijt uit te gaan rusten op onze kamer. Rond de middag wilden we gaan winkelen, want er waren super veel leuke winkeltjes die van alles verkochten. Helaas was het echt te warm om te functioneren, dus staakten we onze pogingen om te shoppen en zijn we op zoek gegaan naar een snack. Het werden twee gesuikerde donuts. Nou het waren meer twee gesuikerde bakstenen, want ze dropen van de suiker en van het vet. Voordat we terug gingen, wilden we naar een tentje van tripadvisor had aangeraden. Ze zouden er de beste Banh mi van de stad hebben, gevulde broodjes. Nou ik moet ze gelijk geven, ze waren goddelijk!! Geen idee wat er allemaal precies op zat, maar dat maakte niks uit, werkelijk hemels.
Op de weg terug naar het hotel kwamen we een goedkope massage tegen, waar we dankbaar gebruik van hebben gemaakt. 'S avonds pakten we onze winkel poging opnieuw op en deze keer ging het een stuk beter. De stad is in de avond sowieso een stuk leuker, veel levendiger en gezelliger. Op de avond markt stonden bij sommige kraampjes bordjes met het opschrift 'no pressure - no pushing'. Het komische eraan was dat een man het ons uit kwam leggen, samen met de vraag of we van alles wilden proberen en uitleggen. Hij heeft z'n bordje duidelijk niet helemaal begrepen.

We werden woensdag maar net op tijd wakker voor het ontbijt. Dus toen we beneden aankwamen heb ik maar meteen twee borden volgeschept, want ja, anders zou het personeel op ons moeten wachten, ook sneu. We wilden die dag eigenlijk naar een weeshuis wat we op internet hadden gevonden en waar je voor een middagje zou kunnen helpen. Helaas was dit weeshuis totaal onvindbaar, dus zijn we in plaats daarvan maar naar het strand gegaan, ook niet erg. Dit keer huurden we wel fietsen, want nog een keer twee uur lopen, hadden we niet zo'n trek in. Toen de zon begon te zakken besloten we aan het strand te blijven eten en het was een waar paradijs.
Eenmaal terug in Hoi An city wilden we nog wat gaan drinken in het centrum. Zodra we het centrum in kwamen, werden we overladen door mensen die ons flyers in onze handen duwden van allerlei verschillende clubs. Het was werkelijk een invasie en we kwamen net iets later terug in ons hotel dan we gepland hadden, maar sliepen heerlijk.

Donderdag avond zouden we naar Nha Trang reizen, dus tijd om alle spullen weer in onze backpacks te proppen en uit te checken. Als lunch gingen we voor de laatste keer een overheerlijke geweldige Banh Mi halen en daarna gingen we wederom naar het strand. We gingen op tijd weer terug, zodat we nog even vlug een hapje konden eten en konden douchen voordat de bus ons om half zes kwam halen. De rit verliep goed, want we hadden wederom een prima slaapbus. Helaas kwamen we wel al om vijf uur 's ochtends aan, dus dat was even jammer.

Het hostel waar we heen wilden hadden we al snel gevonden en we zijn nog vlug even onder de wol gekropen. Toen we rond elf uur wakker werden, zijn we gaan lunchen. Het is wel typisch want doordat hier veel Russische toeristen zijn, zijn de menu kaarten niet alleen in het Engels vertaald, maar ook in herlt Russisch. Dat deed wel een beetje gek aan.
De eerste aanblik van de stad was toeristisch maar wel okee, totdat we op het strand kwamen. Het was afgeladen van de mensen, strand bedden, parasols en verkopers van vanalles en nog wat. We hadden het wel druk verwacht, maar niet zo afgeladen vol met alleen maar roodbruine kreeften die heel de dag in de zon liggen. Toen we dan toch een ietsiepietsie minder druk stukje hadden gevonden zijn we de zee in gegaan. De zee was echt extreem ruig met hele hoge golven. Nou denk je vast, ah dat is toch leuk lekker deinen op de golven, maar nee. Hij was zo ruig dat ik na vijf minuten zo'n grote golf over me heen kreeg, waardoor ik vijf meter verder op z'n kop terecht kwam. Dat is opzich nog niet zo heel erg alhoewel het zeker onprettig was, maar doordat de golven elkaar erg vlug opvolgende, had ik geen tijd om mezelf weer overreind te helpen, dus werd ik steeds weer opnieuw tegen de grond aan geslagen. Dus na mijn eerste bijna stik ervaring ben ik vlug uit het water gegaan en heb ik me de rest van de middag niet meer in het water gewaagd. Maar los van dit kleine vervelende dingetje en alle vieze Russen die ons aan het begluren waren, was het een heerlijke middag. Nha Trang is niet zo mijn ding. Te toeristisch, het eten is duur voor weinig, veel vieze blikken en teveel resorts.
Morgen willen we nog een beetje sightseeing doen, maar overmorgen hebben we de bus al geboekt!

We zitten vandaag precies op de helft van ons avontuur en hebben nog 4,5 week te gaan. De tijd gaat vlug, maar hij vliegt minder om dan dat hij dat in het begin deed. Ik vraag me steeds meer af of ik veranderd ga zijn als ik terug kom ennop welke manier. Ik ben benieuwd en we gaan het meemaken!

Tot de volgende keer,
Isabel