Nieuw doel: een training maken

Voordat we zondag naar Ibes gingen, moesten we eerst nog pinnen, want we waren helemaal door ons geld van de eerste twee weken heen. Dus we zijn met de dallah naar Laganga gegaan, waar we voor Tanzaniaanse begrippen een flinke som geld openomen hebben. Het grootste briefje hier is 10.000 TSH en dat is 5 euro, dus daar heb je er heel wat van nodig. Toen dat gelukt was zijn we naar Rotterdam supermarkt gelopen om wat inkopen te doen. Toen dat gelukt was, zijn we met de dallah weer terug naar huis gegaan om alles af te droppen. Daarna zijn we naar Ibes gelopen om te boel te gaan observeren. Rond 1 uur kwam er een kinderfeestje van 11 kinderen eten en spelen, dus dat was een goede test. Evalien zou het feestje bedienen en met wat aanwijzingen en tips deed ze het heel erg goed.
Het weg zijn van huis valt me erg zwaar, maar ik probeer het als een uitdaging voor mezelf te zien en denk dat dat wel gaat lukken.
De rest van de dag hebben we niet zo heel veel gedaan, want we waren allebei nogal moe, aangezien we nog geen enkele dag vrij hadden gehad sinds onze aankomst.
Toen we thuis lekker gegeten hadden, heb ik even m'n beste beetje voor gezet en al onze was gedaan. En dan denk je vast, oh dat valt wel mee, maar aangezien ik nog niks had kunnen wassen omdat we geen emmer hadden was het van twee weken was van twee personen. Na 45 minuutjes zwoegen waren mijn handjes rood en pijnlijk, maar waren al onze kleertjes wel weer mooi schoon.

Maandag brak dan toch eindelijk onze eerste vrije dag aan en we hebben er dankbaar gebruik van gemaakt. Er stond geen wekker, maar ik werd toch redelijk optijd wakker. Het maakte me gelukkig niks uit, want alleen al het feit dat je gewoon op kan staan wanneer je zin hebt, is heerlijk! Toen we hadden genoten van een heerlijk ontbijtje zijn we vlug even naar Ibes gegaan om wat te printen en daarna zijn we met Marion meegereden naar haar huis, want zij heeft een zwembad in de tuin. En niet zo maar een zwembad, maar echt een waar paradijsje. Na daar heel de dag vertoeft te hebben, liepen we met een moe maar voldaan gevoel terug naar huis. Het was een heerlijke dag!

Dinsdag hadden we wederom vrij en ik kon lekker rustig wakker worden. Toen ik wel klaar was met in bed liggen, ben ik opgestaan en even naar de winkel gelopen voor wat brood, eieren en groenten. De vrouw waar we altijd onze groenten kopen heeft echt m'n hart gestolen. Vraag ik om twee bananen die kosten 200 shilling (10 cent), doet ze er drie in het zakje en zegt ze 'discount', terwijl ze zelf echt geen cent te makken heeft.
Na alweer een heerlijk ontbijtje hebben we lekker schools botterhammetjes gesmeerd om mee te nemen. Daarna zijn we naar Marion gelopen om weer te gaan genieten aan het zwembad.
Rond het avondeten zijn we weer teruggegaan en heb ik mijn chronisch vieze voeten gewassen en m'n oefeningen gedaan. Op de een of andere manier is het hier echt niet mogelijk om je handen en voeten schoon te houden, doordat het gewoon een stofbende is. Dat stof hier is echt overal... (Het zou niks voor jou zijn oma Koosje).

De wekker was woensdag wel weer even wennen, maar we moesten er toch uit, want om acht uur zouden onze studenten klaarzitten voor hun lesje Engels. Ik had vandaag een test gepland en was erg benieuwd hoe ze het er vanaf zouden brengen. Maar wonder boven wonder hadden twee van de drie het enorm goed gemaakt. En dat het de derde niet zo goed lukte, ligt meer aan het feit dat hij voor m'n gevoel enorm dyslectisch is en niet aan het feit dat hij zijn best niet doet.
Na de lunch zijn we doorgegaan met de training voor Mc Ibes en hebben we kaartjes gemaakt waarmee ze engelse woordjes kunnen leren. Na weer wat kantoor-uren verder hielden we het voor gezien en zijn we ons eten gaan halen.

Donderdag ging de Engelse les best wel goed. We hebben uitspraak geoefend en dat was best hard nodig. Maar voordat we daar mee begonnen heb ik eerst met iedereen een klein gesprekje gevoerd over hele standaard dingen. Zodat ze een beetje gepusht worden om ook daadwerkelijk Engels te gaan praten. Daarna zijn we naar kantoor gegaan en heb ik de engelse kaartjes afgemaakt. Toen dat af was, zijn we begonnen met de training 'Engelse vocabulair' en daar ben ik best wel trots op.
Nadat we die af hadden, zijn we lekker gaan lunchen en even pauze gaan houden, want dat was hard nodig. Na de pauze wilde ik mama Ireen een engelse les geven, maar ze had het erg druk, dus dat moest nog even wachten. Ondertussen ben ik een planning gaan maken voor de komende tien weken en het blijkt dat we nog flink door moeten werken. Na de planning ben ik begonnnen aan de training 'kledingvoorschriften', maar halverwege kwam mama Ireen zeggen dat ze tijd had voor haar les.
Vandaag hadden we een les woordjes leren met het thema afwas. Hanna en ik hadden een speciale lesmethode opgezet om de kaartjes te leren, dus die hebben we uitgeprobeert en wonder boven wonder werkte het best wel goed. Super fijn dus!

"De drie ingrediënten voor het goede
leven: leren, verdienen en verlangen."

Een spreuk waar ik me momenteel helemaal in kan vinden!

Ibes begint steeds meer m'n plekje te worden en ik voel me er steeds meer thuis. We krijgen ook steeds meer een vast ritme en dat is ook erg fijn. Het wordt hard werken om de training af te krijgen de komende drie maanden, maar het is wel een super super gave uitdaging. We gaan veel uren maken en werken vaak van 8 tot 5, maar ik denk dat dat het meer dan waard gaat zijn!

Tot de volgende keer!
Isabel