De laatste ervaringen

Ik werd donderdag wakker door de super irritante man op onze slaapzaal. Hij dacht niet ik probeer even te fluisteren, nee hij praatte gewoon heel hard hardop. Ik kon hem echt wel schieten, Mjah. Na het ontbijt zijn we met een Nepalese jongen uit onze slaapzaal street art gaan bekijken. Het lag in een heel ander gedeelte van de stad, dus het was leuk dat we dat deel nu ook gezien hebben. Er stonden hoog luxe uitziende hoge gebouwen, dus ik denk dat het het economische centrum van de stad was. Toen we de street art area binnenliepen, leek het heel erg op Strijp S, qua sfeer en qua uiterlijk. De street art zelf was niet super indrukwekkend, maar wel gewoon leuk om te zien. Na een wandeling terug naar het centrum zijn we nog een kop thee gaan drinken, om de tijd te doden. Daarna zijn we noodlesoep gaan eten bij ons favoriete eettentje. Ze herkenden ons ondertussen ook al, dus echt nog iets bestellen was niet nodig. Toen onze buikjes weer vol waren, zijn we naar het hostel gelopen om onze tassen op de halen. Daarna zijn we naar het busstation gelopen om de bus naar het vliegveld te nemen. De busrit en de vlucht naar Hanoi ging super voorspoedig, dus dat was mooi. Het enige mindere was, was dat we om half één 's nachts aankwamen. Er ging gelukkig nog een shuttle bus naar het centrum, dus dat scheelde al weer wat. We moesten nog een stukje lopen naar de backpackers area en het was super raar om door een helemaal 'leeg' Hanoi te lopen. Zeker als je je bedenkt dat het er overdag mega druk is!
Eigenlijk was alles gesloten, dus we hadden ons al mentaal voorbereid op een nacht in het park. Maar toen kwamen we een stel westerlingen tegen, die ons hun hostel hebben laten zien. Wat een helden! Gelukkig had het hostel nog twee bedden, dus daar ploften we rond drie uur dankbaar op neer.

Vrijdag ging de wekker alweer om kwart over negen, omdat het ontbijt maar tot tien uur was. Na het ontbijt zijn we nog even lekker in bed gekropen, maar nog echt slapen wilde niet meer lukken.
Rond de middag zijn we toch maar ons bed uitgekomen om te gaan lunchen. Onderweg kwamen we allemaal hele leuke winkeltjes tegen, dus tegen de tijd dat we die gepasseerd hadden, rammelden we allebei zo erg dat we het eerste de beste eettentje ingelopen zijn wat we konden vinden. Het eten was niet veel soeps en we vertrouwden het ook niet helemaal. Maar we hadden zo'n honger dat we toch een gedeelte opgegeten hebben. Gelukkig zijn we er niet ziek van geworden :)
Na het eten liepen we door naar de supermarkt, het was alleen niet zo'n leuke winkel,terminal.zijn opzoek gegaan naar een andere. Er zou nog een andere zijn, maar die was spoorloos verdwenen op de plek waar die had moeten staan. Maar daardoor zijn we wel in een super exclusieve shopping mall terecht gekomen, dus dat was ook wel lachen.
Nadat we terug zijn gegaan naar ons hostel en even gechillt hebben, zijn we gaan eten en het werd broodje kebab. Eigenlijk kon je het niet echt kebab noemen, maar het was wel lekker, dus dat maakte het weer goed. Na nog een rondje te hebben gelopen zijn we terug gegaan naar onze kamer om lekker te gaan slapen.

Zaterdag was een super productieve dag en de wekker ging dan ook al vroeg. We gingen het Mausoleum van Ho Chi Minh bezoeken en dat is alleen in de ochtend open, dus vandaar dat we zo vroeg op stonden. De controle om binnen te komen was net alsof we een vliegtuig in gingen en er golden stricte regels. Zo mocht je geen foto's maken, niet praten, je armen niet over elkaar hebben, geen handen vasthouden en je moest ook vooral doorlopen. Het geeft dus wel weer hoe erg ze Ho Chi Minh vereren. Je zag het lichaam maar heel kort, aangezien je best wel door moest lopen, maar nog steeds is het super gek om iemand te zien liggen die al heel lang geleden overleden is. Blijkbaar wordt het lichaam ook 2 maanden per jaar naar Rusland gestuurd, zodat het opnieuw gebalsemd kan worden.
Daarna zijn we naar een koffie tentje gegaan om even bij te komen en toen we weer wat energie op hadden gedaan zijn we doorgelopen naar twee meren ten noorden van het centrum. Helemaal aan het begin van de weg tussen de twee meren in stond een hele mooie tempel. Het was echt een stukje vrede en rust midden in het chaotische Hanoi.
De weg tussen de twee meren was erg mooi en ze verkochten er ook overal onze favoriete snack, bobia. Een waar paradijs dus!
Na onze wandeling waren we moe, dus zijn we terug gegaan naar het hostel. We hadden met Teddy afgesproken om samen te eten, de Vietnamese jongen waar we in het begin van onze reis ook mee opgetrokken zijn. We gingen kikker hotpot eten, super gaaf! Iedereen zegt altijd dat kikker naar kip smaakt, maar daar ben ik het eigenlijk niet mee eens. De structuur en de smaak is echt totaal anders. Het was wel lekker, maar ik zou het toch niet nog een keer bestellen. Toen we klaar waren zijn we nog een toetje gaan eten. Kokosnoten jelly en kokosnoten ijs, allebei echt om je vingers bij af te likken. Toen we ook die op hadden, zijn we naar een oude brug gelopen, met een spoorbrug in het midden. Teddy kwam daar doodleuk met de opmerking dat we het spoor even over moesten steken. Nou ik zag dat eigenlijk niet zo zitten, want er waren allemaal open stukken in dat spoor en het was zeker 25 meter hoog. Maar ik leef nog! We hadden vanaf de brug een mooi uitzicht en toen we uitgekeken zijn, zijn we teruggegaan naar het hostel.

Zondag gingen we met Teddy naar een pottenbak dorpje. We gingen er met de bus heen en geheel per toeval stapte Teddy een paar haltes verder in precies dezelfde bus. Ze verkochten in het dorpje echt alleen maar servies, potten, aardewerk etc. Je zou denken dat het niet handig zou zijn als je op één plek alleen maar winkels hebt, die precies hetzelfde verkopen, maar dat doen ze in heel Vietnam, dus er zal wel een goede reden voor zijn ;) Toen we een tijdje over de markt gestruind hadden, kregen we honger dus zijn we gaan lunchen. Na de lunch zijn we nog heel eventjes terug gegaan naar de markt en daarna konden we onze eigen potten gaan maken. Bij de vrouw die het voordeed ging het zo intens makkelijk en bij ons zo totaal niet. Het was echt een mission impossible, gewoon niet te doen! Uberhaupt als die plaats waar je klei op staat draaiende te houden terwijl je je potje probeert te vormen is niet te doen, laat staan een goede pot maken.
Toen onze potten dan toch gebakken waren, zijn we terug gegaan naar Hanoi en hebben verder niet zoveel meer gedaan.

Maandagochtend hebben we al onze spullen bij elkaar gezocht en onze tassen gepakt. Dat was nog best een klus, want door alle extra spullen die we gekocht hadden, was het systeem er totaal uit. Het maakte het nog eens extra moeilijk dat er ook nog wat breekbare spullen in moesten, al met al een uitdaging dus.
'S middags hebben we onszelf lekker verwend en zijn we een massage gaan halen. Toen die klaar was, waren we helemaal zen en ontspannen, heerlijk! Omdat het ons laatste avondmaal in Vietnam was, hebben we onszelf getrakteerd op allerlei heerlijk eten. Frietjes, loempia's en noodles met beef, echt smullen dus :) Later de avond zijn we met Teddy nog een toetje gaan eten, fruit met gecondenseerde melk. Dat klinkt echt best wel vies, maar het was verbazingwekkend lekker, echt een verrassing. We zijn optijd weet terug gegaan, want we wilden graag vroeg gaan slapen, aangezien we dinsdag optijd op moesten. Natuurlijk is dat optijd gaan slapen weer mislukt, Mjah, je kan niet alles hebben...

Dinsdag ochtend ging de wekker erg vroeg, kwart voor zeven al. We zijn onze slaapzaal uit geslopen, in een poging niemand wakker te maken. Na het ontbijt zijn we naar de bushalte gelopen en binnen twee minuutjes kwam de bus aanrijden. Wat een timing! Na een uur in de bus kwamen we op de luchthaven aan. Daar moesten we nog een shuttlebus nemen naar de internationale terminal Het was allemaal prima geregeld en we waren snel door de baggage check en de douane heen. Momenteel zitten we te wachten totdat we gaan boarden en naar Guangzhou vliegen. De vlucht zelf duurt maar twee uur, maar we moeten in Guangzhou 9,5 uur wachten tot onze vlucht naar Amsterdam, helaas. Waarschijnlijk krijgen we wel een hotelkamer, dus dat scheelt al de helft!

Ik was eigenlijk van plan dit verslag in Hanoi te plaatsen, maar aangezien de wifi daar niet werkte, kan ik net zo goed mijn nieuwe ervaringen er ook bij zetten;) De vlucht van Hanoi naar Guangzhou duurde maar twee uurtjes en ging dus heel vlug voorbij. We kregen aan boord ook nog lunch en het was aardappelpuree met vis, dus we waren helemaal tevreden, want we hebben aardappels eten echt gemist!
We hadden van Teddy gehoord dat we een hotelkamer zouden krijgen, omdat onze stop-over meer dan zes uur was. Nou hij bleek gelijk te hebben! We hebben nu een 24 uurs visum en werden met de bus naar het hotel gebracht. Het is niet zomaar een hotel, maar echt een asociaal luxe hotel. Even ter indicatie hoe luxe het is. De lamp in de kast heeft en beweging sensor en gaat dus automatisch aan en uit. Daarnaast is er een bad, een bureau, twee verschrikkelijk grote bedden met veel kussen, een enorme TV, een bank, een prachtig tapijt, sfeerverlichting en ga zo maar door. Nou wij vermaken ons hier nog wel even en het is bijna jammer dat we hier nog maar 3 uur kunnen zijn ;)
Ik hoop dat ik straks een beetje kan slapen in het vliegtuig, maar we zullen zien.

Tot snel allemaal!
Dikke knuffel
Isabel