Ho Chi Minh: heerlijk westers

We werden dinsdag na het ontbijt naar het busstation gebracht door onze gids van maandag. De kaartjes waren lekker goedkoop, dus dat is altijd een meevaller. We moesten wel een uur op de bus wachten, maar ach, genoeg tijd! Het was een heerlijke rit. Lekker muziek geluisterd, het Vietnamese landschap aan me voorbij zien gaan en heerlijk zitten dagdromen.
Voordat we de bus in gingen, sprak een man ons aan die ook naar Vinh Long ging en ons zou laten weten waar we eruit moesten. Dat soort mensen zijn altijd heel erg welkom, aangezien je er anders echt niet komt. Toen we uitstapten, moesten we nog een klein stukje met de bus, maar we hebben eerst wat gegeten. De man was zo lief en sprak best wel goed Engels voor een oude Vietnamees, echt een verademing! Hij nam ons op sleeptouw en bood zelfs aan om even mee te gaan naar zijn huis, omdat het regende. Daar kregen we een blikje cola in ons hand geduwd en zou hij het vervoer naar een home-stay van een vriend regelen. Hij was echt het perfecte voorbeeld van een hartverwarmend persoon, die er niks voor terug hoeft.
We gingen met de motor-bike op de ferry om vervolgens naar de homestay te gaan. Het An Bihn island is prachtig! De mensen van de homestay spraken helaas echt geen woord Engels, wat het homestay principe wel een beetje in de weg stond. Los daarvan was het een prachtige plek met boot ladingen muggen, helaas...

Ik werd woensdag niet echt uitgerust wakker, omdat mijn klamboe niet echt werkte en er dus allerlei insecten zaten. Gelukkig konden we rustig aan doen. Na het ontbijt zijn we dan ook in de hangmatjes neergestreken en we zijn er pas rond 2 uur uitgekomen. Living the good life!
Het zou 15 tot 20 minuten lopen zijn naar de ferry, dat klopte jammer genoeg niet echt. Het was eerder 30 tot 45 minuten en dat is echt kapot lang in 30 graden met 15 kilo op je rug. Mjah, we zijn sterke vrouwen, dus we hebben het gehaald. Het scheelde ook dat we op de ferry een beetje droog konden waaien, dus niet totaal bezweet aan de overkant aankwamen. We gingen naar het busstation en kwamen erachter dat we naar een ander busstation moesten, dus we namen voor de zoveelste keer een motor-bike.
Rond 9 uur kwamen we in Saigon aan en er reden geen lokale bussen meer, dus we waren genoodzaakt om een taxi te nemen naar het hostel. Jammer maar helaas, alhoewel we wel genoten hebben, want het was denk ik de tweede keer dat we in een taxi zaten.

We konden donderdag heerlijk rustig wakker worden en hebben genoten van een rustige ochtend. Na wat dingetjes over Saigon te hebben uitgezocht, zijn we op pad gegaan voor een massage, want die hadden we wel verdiend. In eerste instantie konden we de plek die mijn guide aanraadde niet vinden, maar daarna zagen we het ergens nogal verscholen. Het was een massage instituut waar blinde mensen werken. We kregen een heerlijke massage voor maar 70 000 vnd, wat maar €2,80 is! Na de massage zijn we nog even langs een booking office gegaan, voor wat informatie over de trein en vlucht naar Hanoi. De conclsuie was dat het ongeveer even duur is, dus we besloten al wandelend door het park om met de trein te gaan.
Om half 6 hadden we met een jongen afgesproken die in Saigon werkt en die we eerder de trip ontmoet hadden. Echt super leuk om hem weer terug te zien :) We zijn pizza wezen eten, wat echt goddelijk was, zo lekker met al die kaas! Daarna zijn we nog naar een rooftop bar gegaan voor een koffie en om te genieten van het uitzicht. Hij maakte ons voor gek uit dat we met de trein wilden gaan en vond een vlucht die een stuk goedkoper was dan die bij de booking office. Dus we veranderden ons plan en hebben diezelfde avond meteen geboekt. We vliegen de 26e in de avond naar Hanoi:)

We konden vrijdag wederom rustig opstaan en ontbijten. We hadden tussen 11 en 12 met een jongen afgesproken die we eerder de trip ontmoet hadden en hij zou rond die tijd in Saigon arriveren. We gingen lunchen bij een lekker streetfood tentje en daarna zijn we even winkeltjes wezen kijken, want daar zijn er hier genoeg van.
Vervolgens besloten we naar de bioscoop te gaan om de nieuwe James Bond te bezoeken. We kwamen er rond 1 uur aan en de volgende film zou pas om half 3 beginnen. Dus we drinken nog een koffie in het café naast de bioscoop. Waar we lekker hebben zitten babbelen met André. Die jongen is echt hilarisch, hij heeft volgens mij een beetje dezelfde humor als ik, waarmee ik niet wil suggereren dat ik ook hilarisch ben ;)
Nadat we de popcorn hadden ingeslagen, zijn we gaan genieten van de film. Het was wel grappig want op een 'spannend' stuk ging er een telefoon af, met als ringtone de spicegirls. Dat deed het spannende moment in de film toch wel een beetje teniet. Na de film gingen we kijken voor opticiens, want we hadden gehoord dat je hier hele goede goedkope brillen kon laten maken. Nou dag viel nogal tegen, want ze hadden echt geen enkele smalle monturen en dat heb ik toch echt wel nodig. Anders ziet het er kortweg gewoon niet uit.
Daarna moesten we helaas terug naar het hostel omdat André vannacht vertrekt om terug te gaan naar Duitsland. Echt jammer, want het is een super gezellige gozer. Misschien zien we hem in Europa nog wel een keer! Nu lekker rustig aan en morgen willen we het war museum gaan bezoeken.

Saigon is echt een geweldige stad! Het is een verademing om niet meer continu aangestaard te worden en rond te kunnen lopen zonder dat we worden nageroepen. Het is echt een westerse stad, wat wel weer eens lekker is. In de Mekongdelta had ik echt heel veel zin om weer naar huis te gaan, maar nu ik hier zo ben vind ik het echt jammer dat we nog maar 1,5 week hebben. Er zou best nog wel een maand bij kunnen! Maar naar huis gaan is ook fijn, dan kan ik iedereen weer lekker knuffelen :)

Tot de volgende keer!
Isabel